PLANNINGEN

Bij dit woord krijg ik eigenlijk spontaan de rillingen. Als mensen vragen wat ik het komende weekend ´op de planning´ heb, wil ik het liefst gillend wegrennen. Nee. Planningen, daar word ik zenuwachtig van. Mijn ´ik-moet-zoveel-doen-gevoel' komt namelijk meteen om de hoek kijken zodra iemand over een planning begint. Als iets op de planning staat, dan moet het. En als iets moet, is het een verplichting. En als iets een verplichting is, geeft dat veel onrust in mijn hoofd.

In mijn ideale wereld zou ik elke dag wakker worden en dan pas beslissen wat ik die dag ga doen. En ja, soms, heel soms, kan ik even leven volgens die ideale wereld.
Afgelopen weekend is daar een voorbeeld van. Tijdens een weekendje in Duitsland bij mijn (schoon)familie voelde ik me vrij en volkomen stressloos. Mijn ik-moet-zoveel-doen-gevoel had ik lekker thuis gelaten, in Nederland. Het was heerlijk om even niets te moeten en niet het hele weekend volgepland te hebben. Dit betekent trouwens niet dat ik het hele weekend niets gedaan heb, want natuurlijk was ik erg nieuwsgierig naar de nieuwe omgeving en mensen daar! Mijn overtollige energie kon ik kwijt door te gaan wandelen, of door met de kinderen lekker 'buiten te spelen'. Ideaal weekendje dus! 
Zó ideaal, dat ik het op maandagochtend ontzettend moeilijk vind om weer in het gareel te komen. Opeens moet ik dan weer serieus doen, aan mijn studie denken,  op tijd komen, mijn spullen meenemen. (Juist ja, zoals ik in mijn post Een Drukke Dag beschrijf.)
Je begrijpt nu misschien dat dit na zo'n weekend nogal een omslag is. Ik heb dan de tijd nodig om even te acclimatiseren en dat gaat helaas meestal niet zonder slag of stoot. Die eerste paar dagen kan ik dan weer even totaal niet met mezelf door één deur. Ik verslaap me, vergeet allerlei spullen, raak alles kwijt en word daarom ook nog kwaad op mezelf. Geen feestje dus. Op zulke dagen realiseer ik me wel dat het extra belangrijk is om voor mijzelf structuur aan te brengen. En tja, daar is een planning toch wel érg handig bij. Eigenlijk ontkom ik er niet aan! Om die structuur aan te brengen en mijn hoofd wat leeg te maken, heb ik sinds een tijdje een planbord in mijn keuken hangen. Hierop schrijf ik per dagdeel wat ik moet doen en wat ik niet moet vergeten. Ik plan dan altijd maar een paar dagen vooruit, anders wordt het onoverzichtelijk en druk op mijn planbord én in mijn hoofd. En ik moet zeggen, ik begin al een klein beetje van mijn planbord te houden! Het geeft me een fijn gevoel als ik een activiteit kan uitgummen, omdat die al voorbij is. Weer iets dat gelukt is!