REVIEW; KLEURBOEK VOOR VOLWASSENEN

Als ik ergens van houd, zijn het kleurtjes. Het liefst zo veel mogelijk bij elkaar. Toen een vriendin van mij laatst laat op de avond twitterde met de hashtag 'kleurboekvoorvolwassenen', moest ik me inhouden om niet meteen op te springen en naar haar huis te fietsen. Maar mán wat een wereldidee! Waarom is dit niet eerder bedacht?

Impulsief begon ik te googelen. Op bol.com zag ik dat als ik het boek vóór elf uur 's avonds bestelde, ik het de volgende dag in huis zou hebben. Het was toen 22.50 uur. Wauw, wat een geluk! Meteen besteld dus. Alleen, ik had er helemaal niet aan gedacht dat ik dan dus ook de hele dag paraat moest staan om mijn pakketje in ontvangst te nemen. Ik vond dan ook een briefje in de bus dat de bezorger langs was geweest, maar het pakketje weer had meegenomen, omdat ik niet open deed.
Omdat ik niet kon wachten tot de bezorger over enkele dagen weer terug zou komen, ben ik naar de boekhandel gegaan, waar ik het boek én een pakje stiften vond. De bestelling van bol.com kon ik gelukkig nog cancelen.

Eenmaal thuis aangekomen bladerde ik het boek van begin tot eind door. Aandachtig bekeek ik de sprookjesachtige tekeningen en abstracte patronen. Het was best moeilijk om er één te kiezen! Mijn oog viel op een afbeelding met allerlei bloemen, planten en vogels.
Enthousiast begon ik te kleuren. Elk stukje van de vogel dat ik kleurde, gaf meer resultaat en al snel werd het een kleurrijke bedoeling op mijn papier. Dat ik zo snel resultaat zag, motiveerde me om telkens nog een stukje te kleuren. Het was fijn om op deze manier bezig te zijn. Dat kleuren gaf me rust in mijn hoofd, ik vergat alles om me heen en was alleen nog bezig met één ding. Dat is best bijzonder, normaal ben ik namelijk met 184 dingen tegelijk. Het was dan ook even schrikken toen de deurbel ging, mijn moeder voor de deur stond en ik me realiseerde dat ik zeker twee uur geconcentreerd aan het kleuren was geweest. Even geen prikkels van de televisie, telefoon of laptop, even rust.

Ursula K. Le Guin — 'The creative adult is the child who has survived.'